Όπως είναι γνωστό στους περισσότερους, ο πρώτος που έθεσε έναν ηθικό κώδικα, για την πρακτική της Yoga ήταν ο Patanjali στα Yoga Sutras του ορίζοντας  5 Yamas και 5 Niyamas. Μετά από αρκετούς αιώνες εξέλιξης της πρακτικής οι Hatha yogis ενστερνίστηκαν ένα νεότερο ηθικό κώδικα με 10 Yamas και 10 Niyamas.

Εδώ παραθέτουμε αυτούσιο ένα κείμενο του Σρι Τ.Κ. Σριμπασυάμ που μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του «Η Ανάδυση της Γιόγκα» και περιγράφει τα 10 Yamas & 10 Niyamas.

«Τα Γιάμα και Νιγιάμα αποτελούν ηθικές και δεοντολογικές αρχές που πρέπει να εφαρμόζει ο άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή -απέναντι στον εαυτό του και απέναντι στους άλλους- για να εξαγνιστεί, να αποκατασταθεί η αρμονία και η ισορροπία των αξιών πουρουσάρτα και να αποφεύγει καταστάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τον διαλογισμό.

Υπάρχουν δέκα Γιάμα και δέκα Νιγιάμα, παρ’ όλο που στα συγγράμματα της Γιόγκα οι συγγραφείς αναφέρουν μόνο τα πέντε. Τα άλλα πέντε δεν αναφέρονται πλέον γιατί έχουν ενσωματωθεί στα χρηστά ήθη.

Τα 10 Γιάμα είναι: αχίμσα, σάτυα, αστέγια, μπραμάτσαρυα, ντάγια, άρτζαβα, κσάμα, ντρίτι, μίτα αχάρα, σαουτσά.

Αχίμσα σημαίνει το να μην προκαλείς πόνο στους άλλους.

Σάτυα σημαίνει να κάνει κανείς καλό σε όλα τα ζωντανά όντα αυτού του κόσμου.

Αστέγια είναι η διάδοση των αρχών που διδάσκουν οι Ρίσι.

Μπραμάτσαρυα είναι η διακοπή της αλληλεπίδρασης μεταξύ της αντίληψης των αισθήσεων και του κόσμου της εμπειρίας, ή των αισθητηριακών αντικειμένων.

Ντάγια είναι η προστασία όλων όσων μας περιβάλλουν.

Άρτζαβα είναι η αντίληψη σύμφωνα με την οποία όλοι οι δρόμοι προς τον Δημιουργό είναι ίσοι: κανένας δεν πρέπει να θεωρείται ανώτερος από τους άλλους.

Κσάμα είναι η ισότιμη διανοητική αποδοχή της ευχαρίστησης και της δυστυχίας. Είναι πολύ σημαντικό να αποδεχόμαστε εξίσου ό,τι προκαλεί ευχαρίστηση με ό,τι προκαλεί απογοήτευση.

Ντρίτι είναι η νοητική σταθερότητα, απαλλαγμένη από κάθε επιρροή που πηγάζει από δραστηριότητες που αποφέρουν υλικά οφέλη.

Μίτα Αχάρα σημαίνει παροχή τροφής στο σώμα και στο πνεύμα, χωρίς υπερβολές.

Σαουτσά είναι η καθαρότητα σώματος και πνεύματος.

Τα 10 Νιγιάμα είναι: τάπας, σαντόσα, άστικια, ντάνα, ίσβαρα πούτζανα, σιντάντα σραβάνα, χρίματι, τζάπα και  βράτα.

Τάπας είναι το να διατηρεί κανείς το σώμα απόλυτα καθαρό, τόσο εσωτερικά όσο και και εξωτερικά.

Σαντόσα είναι η διαρκής ευτυχία.

Άστικια είναι ο σεβασμός των αρχών του Ντάρμα και του Αντάρμα σύμφωνα πάντα με το κοινωνικό και οικογενειακό καθεστώς. Το Ντάρμα ενός Μπράματσάρι (άγαμος) μπορεί να είναι Αντάρμα για τον έγγαμο.

Ντάνα είναι η ευλαβική προσφορά αυτού που έχουμε κερδίσει με τις προσπάθειές μας.

Ίσβαρα Πούτζανα είναι η απόλυτα ειλικρινής προσφορά προσευχών στον Υπέρτατο Θεό, ανάλογα με την ικανότητα του καθενός. Η ειλικρίνεια της προσευχής πρέπει να βαίνει αυξανόμενη.

Σιντάντα Σραβάνα είναι η μελέτη που επιβεβαιώνει την πίστη. Συνίσταται στη μελέτη των Ιερών Κειμένων.

Χρίματι είναι η οφειλόμενη στάση απέναντι στη γυναίκα. Δεν πρέπει να ντροπιάζει κανείς τη γυναίκα, να τη χρησιμοποιεί σαν αντικείμενο. Το χρίματι αντιστοιχεί σε δύο Νιγιάμα, χρι και μάτι. Μάτι είναι η θέληση να γνωρίσει κανείς την πνευματική οντότητα.

Τζάπα είναι η επανάληψη μιας μάντρα.

Βράτα είναι η αυστηρή εφαρμογή του Ντάρμα που προσιδιάζει στο κάθε άτομο κατά την αναζήτηση της ψυχής.

Καθώς η κοινωνία μεταλλάσσεται συνεχώς, ο άνθρωπος εφαρμόζει όλο και λιγότερο τις αρχές Γιάμα και Νιγιάμα. Προσελκύεται ολοένα και περισσότερο από τις σωματικές απολαύσεις, παραμελώντας τον υγιεινό τρόπο ζωής σε σωματικό, αισθητηριακό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο. Έτσι, το πάθος αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, οδηγώντας τον στην τύφλωση και στον φθόνο».

ΠΗΓΗ: «Η Ανάδυση της Γιόγκα» του Σρι Τ.Κ. Σριμπασυάμ